Mazury - Warszawa 2017

Zapowiadało się słonecznie i rekreacyjnie. Słonecznie było do nocy, a rekreacyjnie przez kilka godzin. Jak wystartowałem z Pułtuska o 9, tak w Porcie Czerniakowskim zacumowałem o 21. 12 godzin bitego wiosłowania. Z czego przepłynięcie Narwi do Bugu było najlżejszym odcinkiem. Zalew Zegrzyński i fale wywołane przez wiatr i nieokiełznanych motorowodniaków - to była mordęga!

12 godzin wiosłowania i jestem pod mostem w Ostrołęce (po ostrej męce ;) ).

Dziś pożegnałem Pisę. Czysta, zakręcona, dzika. W niestety brudnym nad Narwią Nowogrodzie rozpocząłem spływ nową rzeką. Serce się kroi, kiedy oczy widzą na nadnarwiańskich brzegach śmieci, gruz - wszystko trafia ostatecznie do Zalewu Zegrzyńskiego.

Jestem w Pupkach - kurpiowskiej przystani na 55 km Pisy. To cud natury z 5000 zakrętami, żurawiami, krwawodziobami i lasami, łąkami po horyzont.

Poniżej relacja z mojej wizyty w piskim PMOS-ie. Dziękuję za gościnę!

Dzień pod znakiem kanałów, mostków, pobełtanej wody przez łodzie motorowe. Od Żurawiego kąta do mazurskiej metropolii - Mikolajek i full wypas Wioski żeglarskiej. Gdzieniegdzie w szuwarach drobne śmieci, a tak w ogóle oko i serce się cieszy - czysto. To tym bardziej czysto powinno zostać po sezonie, który rusza lada tydzień. Jutro zapraszam na godz.

Na szlaku mijałem rezerwaty wysp - warto przypilnować, aby w wakacje żeglarze nie zostawiali tam swoich pamiątek.

Ze Sztynortu płynąłem pod wiatr. Na jeziorze Dargin wiało z lewej burty, na Kisajnie z prawej, a na Niegocinie w dziób.

Na zaproszenie mazurskiego RZGW zacumowałem przy suwnicach portu RZGW w Giżycku.